καλαμπελούδα

η

κληματίδα, κληματσίδα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καλ(ο)-* + άμπελος + υποκορ. κατάλ. -ούδα (πρβλ. κοπελ-ούδα, πλεξ-ούδα)].